Jungle tour + pai

Natuurlijk hebben we naast de scooter tocht wel meer gedaan in het mooie Chiang Mai. Zaterdagochtend 21 oktober werden we door een tuktuk opgehaald en naar een klein kamp voor de jungle gebracht. Hier ontmoeten we de begeleiders voor de komende 2 dagen. We hadden een leuke groep met veel variatie in nationaliteit. Rusland, Oekraïne, Duitsland, Zwitserland, Filipijnen, Denemarken en natuurlijk Nederland. Na ongeveer 500 meter gelopen te hebben kwamen we bij een klein watervalletje, waar we de 'gids' ontmoeten die ons gedurende het hike gedeelte zou 'begeleiden'. Ik weet nog dat ik dacht "de route zal wel niet zo zwaar zijn", aangezien de vriendelijke gids wel gauw richting de 170-200 kg ging (niet overdreven). Ook weet ik nog dat ik gedacht heb dat ik op moest passen met mijn eerste indruk van personen, aangezien de gids met een flink tempo voorop begon te lopen. deze eerste indruk bleek toch wel aardig te kloppen, aangezien de gids al gauw wat plekjes terug zakte in de linie, tot we hem uiteindelijk helemaal uit het zicht waren verloren, en maar een pauze in hebben gelast om de gids wat tijd te geven om weer bij de groep te komen. Dit was toch wel erg bijzonder. Hij bleek wel over een goeie dosis zelfspot te beschikken, door gelijk met een hoop gehijg te vertellen dat dit zijn training was om van zijn 1pack weer een 6pack te maken, zoals vroeger. Na een pittige wandeling van +/- 3 uur door de jungle, kwamen we op de overnachtingsplaats aan, een klein dorpje hoog in de bergen. We hadden hier een prachtig uitzicht, en begaven ons letterlijk tussen de loslopende kippen en zwerfhonden. We sliepen met zijn twaalven in een houten hutje, wat zeker wel iets had. De gids heeft voor ons gekookt, en later hebben we met zijn allen lekker cliché rond het kampvuur gezeten en gegeten. We verbaasden ons erover hoe snel je echt een groep kunt vormen, het was namelijk erg gezellig. De volgende ochtend bestond weer uit een beste wandeling, gevolgd door het raten. Dit was niet heel erg geweldig, aangezien het water niet erg heftig was. Vervolgens stond als klap op de vuurpijl het bezoekje aan een dorpje met olifanten. Het leek ons beide heel vet om op een olifant te rijden, en dat wordt hier veelvuldig aangeboden in Thailand. Wel hebben we gelezen dat het slecht is voor een olifant om bereden te worden met een bakje erop. Ook bij het hostel zeiden ze dat het geen kwaad kon als je gewoon op zijn rug zat, zonder verdere attributen. Bij aankomst waren we best onder de indruk, we werden op een olifant gezet en dan besef je pas hoe hoog zo'n beest eigenlijk is. De verzorger van de olifant liep er gedurende de rit naast, en gaf met wat raar geschreeuw en lawaai blijkbaar commando's aan de olifant. Het was een hele vreemde ervaring om op een olifant te zitten, en een paar keer merkte ik ook echt wel dat het niet helemaal 100% veilig was, maargoed dat wisten we van tevoren. De olifanten werden recht door een bosje geleidt, waar ze zoveel mogelijk probeerden te eten gedurende het lopen. Uiteindelijk liepen de olifanten het water in, waar we overrompeld werden door het feit dat we er plotseling af moesten springen het water in. De olifanten gingen languit in het water liggen, en het was best gevaarlijk aangezien het ieder voor zich was, en er ook een heftige stroming stond. Wat ook weer niet te filmen was, was dat jorn zijn nektasje aan een verzorger had gegeven om erop te letten. Deze beste man had het tasje echter gewoon op de grond gelegd, met tot gevolg dat ik nog net het tasje onder een olifantenpoot zag verdwijnen. Een telefoon, geld en een aantal belangrijke papieren zaten erin dus niet ideaal dat er een olifant op gaat staan. Wonder boven wonder was alles nog heel, dus dat bleek allemaal mee te vallen. Vervolgens hebben we de dieren nog gevoerd. Toen het hele gebeuren allemaal ten einde liep, bleven we met de groep nog wel een beetje zitten met de vraag hoe fijn de dieren het nou precies vinden, Ze leken wel blij maar toch houden we hier vraagtekens bij.
Ondertussen zijn we vanuit Chiang Mai naar Pai gereden, een dorpje die door veel verschillende backpackers en inwoners hier werd aangeraden. We besloten de tocht met scooter te doen, wat een hele mooie rit is. Deze route bestaat uit 762 bochten, dus vandaar dat de busrit er naartoe ook wel 'the puke bus' wordt genoemd. We vonden het een hele leuke rit, en de omgeving was echt prachtig. Dit is nu onze 2e dag in Pai en we vermaken ons vast nog wel een paar dagen hier. Vandaag wordt de koning gecremeerd, die op 13 oktober 2016(!) is overleden. Het is de laatste dag van de nationale rouw. We verblijven in het hostel Paitopia, die tot dusver goed bevalt. Jullie horen van ons.